Έλντα - Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της

Ενώ η γιαγιά της και τρεις Ασπασίες έψαχναν στα φυλλάδια για να βρουν κάποιον ειδικό για να θεραπεύσει την Κωνσταντίνα eκείνη σηκώθηκε από το κρεβάτι και κατευθύνθηκε προς το σαλόνι την στιγμή που πλησίασε άκουσε τη γιαγιά της να λέει πως αν η Κωνσταντίνα δεν γίνει σύντομα καλά θα αναγκαστεί να την στείλει σε κάποια κλινική για ανθρώπους εθισμένους σε ουσίες. Όταν η Κωνσταντίνα το άκουσε αυτό έτρεξε στο δωμάτιο της και άρχισε να κλαίει  λίγο αργότερα δεν μπορούσε να αναπνεύσει τόσο καλά. Ξαφνικά άρχισε να ζαλίζεται, η γιαγιά της την ακούει  και πηγαίνει στο δωμάτιο της να δει αν όλα είναι καλά. Μπαίνοντας μέσα είδε την Κωνσταντίνα κατακόκκινη και τυλιγμένη σχεδόν ολόκληρη με ιστούς από αράχνες. Ενώ η γιαγιά της προσπαθούσε να την βγάλει από τους ιστούς η Κωνσταντίνα άρχισε να συνέρχεται και λέει στην γιαγιά της πως δεν θέλει να πάει σε κλινική και ότι θα προσπαθήσει να αλλάξει. Η γιαγιά της άρχισε να την συμπαθεί και να την αγαπά. Την πήρε αγκαλιά και της λέει: «Κωνσταντίνα μου εγώ θα σε βοηθήσω αλλά πρέπει κι εσύ να βοηθήσεις τον εαυτό σου». Η Κωνσταντίνα της υποσχέθηκε πως θα αλλάξει.

Την επόμενη μέρα η γιαγιά της μαζί με τις Ασπασίες τηλεφωνούν σε μια ειδικό και την ρωτάνε αν θα μπορούσε να επισκέπτεται την Κωνσταντίνα στο σπίτι γιατί είναι πολύ άρρωστη. Αργότερα αργά το απόγευμα έρχεται η ειδικός για να δει την Κωνσταντίνα αλλά εκείνη στην αρχή δεν ήθελε να την δει γιατί έλεγε πως μπορεί και μόνη της να τα καταφέρει. Όμως η γιαγιά της κατάφερε να την μεταπείσει πως θα της κάνει καλό να μιλήσει στην ειδικό. Τελικά η Κωνσταντίνα την δέχεται αρχίζουν να μιλάνε η ειδικός κ. Μαρία Παπαδοπούλου ρωτούσε την Κωνσταντίνα τι; Πως; Ποιος; Γιατί; Εκείνη απαντούσε με πολύ άνεση σαν να ήταν η μητέρα της. Αυτό συνεχίστηκε για περίπου ένα μήνα. Όλο αυτό τον καιρό η Κωνσταντίνα ανάρρωνε κι γίνονταν όλο πιο δυνατή. Έτσι μπορούσε και έβγαινε καμιά βόλτα στον κήπο της γιαγιάς της. Μια μέρα η Κωνσταντίνα αποφάσισε να πάει μια βόλτα στο πα΄ρκο αλλά εκεί συνάντησε έναν από τους παλιούς τους της φίλους., εκείνος την είδε και πήγε κοντά να της μιλήσει όμως η Κωνσταντίνα γύρισε από την άλλη και συνέχισε τη βόλτα της. Εκείνος όμως δεν τα παράτησε και έτρεξε πάλι κοντά της. Τελικά η Κωνσταντίνα σταμάτησε και τον χαιρέτησε, εκείνος της ρωτούσε άλλα, η Κωνσταντίνα δεν ήθελε να του απαντήσει σε τίποτα. Έτσι τον αποχαιρέτησε κι έφυγε.

Μερικές μέρες αργότερα εκείνο το αγόρι αποφάσισε να πάει να την δει στο σπίτι της γιαγιάς της. Η Κωνσταντίνα όμως είχε πάει να δει την κ. Παπαδοπούλου για να την ρωτήσει αν χρειάζεται να κάνει και άλλες θεραπείες. Η Κωνσταντίνα τελικά είχε θεραπευτεί και έτσι επέστρεψε κι πάλι στην καθημερινότητα της.