Ανώνυμη - Ανίσχυρος Άγγελος

Η Αγγέλα αποφασισμένη μαζί με τον Τάσο πηγαίνουν στην οδό Περιπατητών 31 στην Κηφισιά έχει πολύ περιέργεια να δει τι υπάρχει σ’ εκείνη την οδό. Ο Τάσος δεν θέλει η Αγγέλα να πάει εκεί αλλά αφού το θέλει η Αγγέλα είναι αποφασισμένη και επιμένει πως πρέπει να μάθει τι είναι εκείνη η οδός πηγαίνει μαζί της.

Καθώς πηγαίνανε σ’ αυτή την οδό η Αγγέλα φαινόταν φοβισμένη, προβληματισμένη αλλά και αγχωμένη ήταν ανήσυχη μου κρατούσε σφιχτά το χέρι και με κοιτούσε μ’ ένα βλέμμα γεμάτο αγωνία. Σ’ ολόκληρη την Αθήνα κυριαρχούσε ένα χάος μια κόλαση η Αγγέλα γύρισε το κεφάλι όπου πριν κοιτούσε έξω από το παράθυρο με κοίταξε με μάτια δακρυσμένα και μου είπε:

-          Γιατί συμβαίνει σ’ εμένα αυτό Τάσο;

Της είπα να σταματήσει να είναι τόσο απελπησμένη, να σκουπίσει τα δάκρυα απ’ τα μάτια της και να τα αντιμετωπίσει όλα αυτά χωρίς φόβο.

Φτάσαμε στην οδό οπού έγραφε το χαρτάκι. Η Αγγέλα αποφασισμένη κατεβαίνει απ’ το αυτοκίνητο με φόρα και κλείνει δυνατά την πόρτα. Μόλις πάει να χτυπήσει το κουδούνι ανοίγει την πόρτα ένας κύριος. Εκείνη την ώρα ακούγεται ένας θόρυβος η Αγγέλα ξυπνάει και συνειδητοποιεί πως όλα αυτά ήταν ένα άσχημο όνειρο ή αλλιώς ένας εφιάλτης. Σηκώθηκε με κλάμα, ανήσυχη και διηγήθηκε το όνειρο της στην οικογένεια της.

-          Πάει πέρασε… «της είπε ο πατέρας της» … όνειρο ήτανε και ξύπνησες τίποτα απ’ αυτά δεν ισχύει στην πραγματικότητα, πως είναι δυνατόν να σκοτώσω εγώ ένα παιδί;

-          Τρόμαξα πολύ μ’ αυτόν τον εφιάλτη.

-          Πιστεύω πως οι ταινίες που βλέπεις σε επηρεάζουν αρνητικά είναι καιρός να αρχίσεις να βγαίνεις και να κάνεις παρέα με παιδιά της ηλικίας σου και όχι να βλέπεις τέτοιου είδους ταινίες.

-          Έχεις δίκαιο πατέρα, αυτό θα κάνω, όντως επηρεάστηκα πάρα πολύ.

Η Αγγέλα ανακουφίστηκε πως όλα αυτά ήτανε ένα όνειρο και όχι η πραγματικότητα. Σκέφτηκε «πάει πέρασε όνειρο ήταν που ήρθε κι έφυγε». Ντύθηκε λοιπόν αμέσως και ξεκίνησε για το σχολείο χαρούμενη κι ευτυχισμένη που η ζωή της ήταν τόσο όμορφη κ ι όλα αυτά ήταν εφιάλτες.